kaniz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ka-niz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – yosh choʻri; yosh oqsoch; choʻri; xizmatchi, oqsoch xotin;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Tutqun ayol; choʻri. ◆ [Afandi:] Endi menga birmuncha xodim, kaniz, maishat anjomlari berasiz. "Latifalar".
2. Xon, amir va boshqa hukmdorlar saroyidagi xizmatchi ayol. ◆ Shoir haramdagi kanizlardan biri bilan aloqa bogʻlagan ekan. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Uning tagidan kiyilgan oq atlas koʻylagining etagi shunchalik uzunki, ikki kaniz ikki tomondan koʻtarib kelyapti. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАНИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
kaniz
ист.
1 рабыня, невольница;
2 служанка (в ханском дворце).