karmon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kar-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
r. karman — hamyon, yonchiq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Pul solish uchun maxsus (odatda, charmdan) ishlangan xaltacha; hamyon. ◆ [Mirzakarimboy] Karmonidan besh soʻmlik qogʻoz olib, sandalga qoʻydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Teshaboy choʻntagidan qalin karmonini oldi-da, ichi-dan oʻn soʻmlik qogʻoz pul chiqarib, Hoji xo-laga choʻzdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
2 koʻchma s. t. Choʻntak; pul. ◆ Har kimning karmoni oʻziga maʼlum. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yumaloq xat yozishni kasb etgan tuhmatchi igʻvogarlarning kasbi karmon ke-suvchi kissavurlardan ham tubandir. R. Us-mbnov, „Odobnoma“ .
- Karmon koʻtarmaydi Pul kam, pul yet-maydi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.