kashf

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kashf

Etimologiyasi

arab. – ochish, topish; tekshirish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. kashfiyot. ◆ [Yoʻldosh] Ayniqsa bu kashf harbiy istehkomda qoʻllanilsa, zoʻr foyda keltirishini alohida taʼkidladi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Goh ustalar hunarin bayon etdingiz, Olimlarning kashfini ayon etdingiz. M. Shayxzoda.

Kashf etmoq (yoki qilmoq) 1) yaratmoq, ixtiro etmoq; topmoq. ◆ Radiatsiya ximiyasi atom energiyasi kashf qilinib, yadro nurlari hosil qiladigan qurishalar koʻmab tayyorlana boshlagandan keyingina vujudga keldi. "Fan va turmush" . ◆ Bu antiqa yangilikni Yaponiyadagi Beseda universiteti olimlari kashf etdi. "Fan va turmush". 2) biron qiyofa, xolat va sh. k. ni egallamoq, olmoq. ◆ Ajoyib manzara kashf etmoq. ◆  Demak, hayot u yoʻgʻida kamol topib borgan, oʻsgan, oʻzgargan, yangilik kashf etgan. Shuhrat, „Jannat qidirganlar.“

Antonimlari

КАШФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kashf
открытие, изобретение; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq делать открытие; изобретать; ◆ ~ qilinmoq, ~ etilmoq быть открываемым, открываться, быть изобретаемым, изобретаться; ◆ radioning ~ etilishi изобретение радио.