kergi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ker-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kashtachilik asbobi; chambar, chambarak.
2 Narsalar orasini ochib, kerib qoʻyish uchun ishlatiladigan ikki tomonlama tir-gak. ◆ Shunda dadam baqaterakning shoxidan kesib, sigirning ogʻziga kergi solsa, shishi qaytardi-qolardi. X. Toʻxtaboyev, „Sariqdev-ni minib“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЕРГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.