ketmonlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ket-mon-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir ishni ketmon bilan qilmoq. ◆ Bultur kuzda oʻn besh soʻtix tomorqaning hammasini bir oʻzi ketmonlab chopdi. R. Rahmonov, „Changalzordagi sharpa“ . ◆ Boʻtaboy ariq chetlaridagi oʻtlarni ketmonlab sidirdi. S. Ahmad, „Hukm“ .
2 shv. kam qoʻll. Ketmon bilan chopib oʻl-dirmoq. ◆ Qirq yil qirgʻin boʻlsa, ajali yet-ganoʻladi. Ketgan keladi, ketmonlangan kel-maydi. N. Yoqubov, „Jon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЕТМОНЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.