kirka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kir-ka

Etimologiyasi

KIRKA ' qattiq jismlarni yorish, sindirish asbo-bi'. Daryo boʻyida uymalashib, lom va kirkalar bilan tosh koʻchirayotgan odamlarning kiyimlarini shamol yulhiydi (Sh.Toshmatov). Bu ot asli qadimgi turkiy tilda 'orasini och—' maʼnosini anglatuvchi ker— feʼlidan (Devon, II, 15; DS, 300) —ki qoʻshimchasi bilan yasalgan (Devon, I, 405; DS, 301) ker— + ki = kerki. Ho — zirgi oʻzbek tilidagi kirka soʻzi esa turkiy kerki soʻ— zining rus tilida tovush jihatdan oʻzgargandan keyin oʻzbek tiliga qayta kirib kelgan shakliga teng.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\r. kirka < t. kurak] ayn. metin 1. Daryo yoqasida uymalashib, lom va kir-kalar bilan tosh koʻchirayotgan odamlarning kiyimlarini [shamol] yulqiydi. Sh. Gʻulomov, Boʻz yerga bahor eltganlar.

Antonimlari

КИРКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kirka
спец. kirka.