kishmish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kish-mish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mevasi maydaroqboʻladigan urugʻsiz uzum va shu uzumning mayizi. ◆ Biz-ning yorning yemishi katta bogʻning kishmishi. "Qoʻshikdar" . ◆ vt Ishkomlarda husayni.. dili-kaptar, kishmish, shivirtnilarning boshi yerga tegay deb engashgan. S. Abdulla, „Bir shingi-li tomoqni yoradi“ . ◆ Patnusdagi kishmishdan bir qism olib, uni tozalamasdanoq ogʻziga sdldi, keyin javobsiz qolgan gapni ulashtirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КИШМИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.