kitel

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ki-tel

Etimologiyasi

|nem. Kittel

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Harbiylarning bir yoqlama tugmalanadigan, tik yoqali rasmiy kiyimi. ◆ Stul suyanchigʻiga tashlab qoʻyilgan kitel yelkasidagi pogon oydinda yaltiraydi. S. Ahmad, „Oʻylar“ . ◆ Uning egnida kelishgan, yoqasi boʻgʻiq kitel; boshida par-rak va qanot belgisi taqilgan, gardishi tarang furajka. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-moqlar“ .

Antonimlari

КИТЕЛЬ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kitel
китель; ◆ yoqasi boʻgʻiq ~ китель с наглухо застёгивающимся воротником.