koʻchki
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]koʻch-ki
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]KOʻCHKI 'togʻdan nurab tushadigan tosh, tuproq, qor uyumi'. Xumson hishlogʻi atrofida togʻ k oʻ ch k i l a-r i yuz berib turadi (Gazetadan). Bu soʻz asli köch-feʼlidan - (oʻ)k qoʻshimchasi bilan yasalgan otga kuchay — tirish maʼnosini ifodalovchi —i qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan boʻlsa kerak; oʻzbek tilida ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, ö unli —
sining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: (köch- + ük = köchük) + i = köchüki > köchki > kochki.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
- Tosh, tuproq, qor va shu kabilarning togʻdan koʻchib, nurab tushadigan uyumi. Muz koʻchkisi. Togʻ koʻchkisi. Qor koʻchkisi. shsh [ Mir-zakamoliddin
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ Oʻsha dovonda koʻchki tagida qolib oʻlgan emish. S. Ahmad, „Qadrdon dala-lar“ . ◆ U [Xolxoʻja] maqsadiga erisha olmaydi — yoʻlda koʻchki ostida bosilib, halok boʻla-di. Yo. Shukurov, „Qasos“ . ◆ Suv va koʻchkilardan ihota qshish uchun xarsanglardan uyib yasal-gan peshtoq buzilgan ekan. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КЎЧКИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.