koʻhna
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻh-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
KOʻHNA Bu sifat 'qadimgi' maʼnosini anglatadigan [kohän] sifatiga (ПРС, 414) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan' bu koʻshimcha qoʻshilganidan keyin oldingi boʻgindagi a tovushi aytilmay qoʻygan. Bu sifat 'juda qadamgi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 424).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. -eski, qadimgi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Uzoq oʻtmishdan davom etib kelayotgan; qadimiy. ◆ Koʻhna qardoshlik munosabatlari. n ◆ Mening koʻz oʻngimda jonlanar tarix, Gʻamlardan toʻqilgan shu koʻhna olam. A. Oripov, „Ruhim“ .
2 Eskirib puturdan ketgan; eski. ◆ Arava ham koʻhna: yamoq-yasqoq gʻildirak temiridan unda-bunda parcha-purcha qolgan; kegaylari shaloq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Deraza oldida koʻhna stol. Berigi deraza yonida divan. M. Muhamedov, „Kichik garnizon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎҲНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.