koʻllamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

koʻl-la-moq

Etimologiyasi

KOʻLLA- ' (suv) oqmay, maʼlum joyda yoyilib, toʻp-lanib qol—'. Suv esa egatlarning bir joyidan yugu— rib oʻtayapdi, bir joyida k oʻ l l a b holayapdi (F. Nurullayev). Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi 'suv toʻp-lan-' maʼnosini anglatgan köl— feʼlidan (ЭСТЯ, III, 69) kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -lä qoʻshimchasi bilan hosil qilingan, oʻzbek tilida ö unlisining yum — shoqlik belgisi yoʻqolgan: köl— + lä = köllä- > kollä—.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oqmay, bir joyga toʻpla-nib, yigʻilib qolmoq, koʻl boʻlib qolmoq (suv haqida). ◆ Sayfi tol soyasiga yotib, xur-rak otyapti. Suv esa egatlarning bir jo-yidan yugurib oʻtyapti, bir joyida koʻllab qolyapti. Gazetadan . ◆ Skver tomondan oqib tushgan bahor suvi trotuarning zehida koʻllab yotar.. edi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Antonimlari

КЎЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

koʻllamoq
затоплять, заливать, скапливаться (о воде), образовать лужу; yoʻlkada suv koʻllab yotadi тротуар залило водой.