koʻnchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻn-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Terini pishirish, pardozlash, charm tayyorlash ishi bilan shugʻullanuvchi mutaxassis, teri pishiruvchi shaxs. ◆ Kaptar axlatini koʻnchilar qadoqlab tortib olib, har qadogʻiga falon pul berishini Boʻrixoʻja juda yaxshi bilardi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.