koʻnikma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻ-nik-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror ishda orttirilgan mahorat, malaka. ◆ Mehnat koʻnikmalari. Koʻnikma hosil qilmoq. m ◆ Studiya menga eng zarur bilim va ishda koʻnikmalar berdi. H. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ . ◆ Yuzaki tanish boʻlsa ham, oʻsha koʻnikmalari qoʻl ke,shb qoldi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎНИКМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.