koʻylakli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻy-lak-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Koʻylak kiygan; koʻylagi bor. ◆ Qora koʻylakli qiz. shsh Oʻrtada oʻtirgan qizgʻish satin koʻylakli Maʼrifatoy, qoʻli-dagi qalamning uchsiz tomonini iyagiga ti-rab.. oʻtiribdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎЙЛАКЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.