kohin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ko-hin

Etimologiyasi

arab. – ruhoniy; gʻoyibdan xabar berishni, fol ochishni daʼvo qiluvchi; sehrgar;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Biror voqea-hodisani oldindan bilib xabar beruvchi; romchi; folbin. ◆ Gʻoyibdan xabar beruvchilar ikki turli boʻladilar: birinchisi — vali, ikkinchisi — kohin. S. Ayniy, Esdaliklar. ◆ Kohinlar dam urib qismat folidan, Koʻp xomush etdilar Akrisiy shohni. A. Isroilov.

Antonimlari

КОҲИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kohin
книжн.
1 жрец;
2 предсказатель, провидец; кудесник; гадальщик.