koni

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ko-ni

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Turgan bitgani, butunlay; juda, gʻoyat. ◆ Qovun xushboʻy hidi, totimli mazasi.. har xil dori-darmonlarga boyligi.. bilan inson sihat-salomatligiga koni foyda ekan-ligi juda qadimdan maʼlum. Gazetadan . ◆ Ochil buva safarni tugatganidan, ezgu bir farz-ni bajo keltirib, koni savobga botgan odam-dek, mamnun koʻrinar, sokin va sobir edi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Tortinchoqlik sahna uchun koni ziyon, singlim, qani eshitaylik boʻlma-sa. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Murakkab bu me-xanizmning bekor turishi koni zarardir. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КОНИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]