konstruksiya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
konst-ruk-si-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
lot. constructio -toʻplash, yigʻish; tuzilish, qurilish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 maxe. Inshoot, mexanizm, asar va sh. k. ning tu-zilishi, qismlarining oʻzaro joylashuvi; murakkab tuzilishli inshoot, mexanizm va sh. k. ning oʻzi. ◆ Eski konstruksiya. Yangi kon-struksiyadagi samolyot. Koʻprikning konstruksiyam. Temir-beton konstruksiya. Murakkab konstruksiya, m ◆ Bunday sharoitda vertolyotlardan foydalanish yuklarni tashish va qurilish konstruksiyalarini montaj qilish vaqtini bir necha baravar kamayti-radi hamda vaqtincha yoʻllar qurish tashvi-shidan xalos qiladi. "Fan va turmush" .
2 tlsh. Grammatik jihatdan oʻzaro bogʻ-lanib, bir sintaktik birikmani tashkil etadigan ikki va undan ortiq soʻz; umuman, soʻzlar birikmasi. ◆ Sintaktik konstruksiya. Koʻchirma gapli konstruksiya.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОНСТРУКЦИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
konstruksiya
конструкция; ◆ ~ jihatdan murakkab mashina машина сложной конструкции; ◆ temir-beton ~ железобетонная конструкция.