konstruksiya
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]konst-ruk-si-ya
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]lot. constructio -toʻplash, yigʻish; tuzilish, qurilish
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 maxe. Inshoot, mexanizm, asar va shu kabilarning tu-zilishi, qismlarining oʻzaro joylashuvi; murakkab tuzilishli inshoot, mexanizm va shu kabilarning oʻzi. ◆ Eski konstruksiya. Yangi kon-struksiyadagi samolyot. Koʻprikning konstruksiyam. Temir-beton konstruksiya. Murakkab konstruksiya, m ◆ Bunday sharoitda vertolyotlardan foydalanish yuklarni tashish va qurilish konstruksiyalarini montaj qilish vaqtini bir necha baravar kamayti-radi hamda vaqtincha yoʻllar qurish tashvi-shidan xalos qiladi. "Fan va turmush" .
2 tlsh. Grammatik jihatdan oʻzaro bogʻ-lanib, bir sintaktik birikmani tashkil etadigan ikki va undan ortiq soʻz; umuman, soʻzlar birikmasi. ◆ Sintaktik konstruksiya. Koʻchirma gapli konstruksiya.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КОНСТРУКЦИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
konstruksiya
конструкция; ◆ ~ jihatdan murakkab mashina машина сложной конструкции; ◆ temir-beton ~ железобетонная конструкция.