kosib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ko-sib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — kasb qiluvchi, oʻrga-

nuvchi, hunarmand] 1 Qoʻl ishi bilan shu-gʻullanuvchi hunarmand. ◆ Kuli sust kosibdan oyogʻi ildam gadoy yaxshi. Maqol . ■■ ◆ Usta Moʻmin yolgʻizqoʻl bir kosib edi. A. Qahhor, „Asror bobo“ . Naymancha — ◆ azaldan kosiblar mahallasi.. Boʻzchilik - bu yerdagilarning qariyb hammasiga ota kasb. A. Muxtor, Opa-singillar.

2 Oyoq kiyimi (etik, mahsi va sh. k.) tikish bilan shugʻullanuvchi hunarmand. Bu odamlarning biri — ◆ Farmon kal laqabli etikdoʻz kosib boʻlib, yoshi oʻtishi bilan u tuzalib ketgan. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

КОСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kosib
1 ремесленник; кустарь; ◆ ~lar mahallasi квартал ремесленников; ◆ qoʻli sust ~dan oyogʻi ildam gadoy yaxshi посл. проворный на ногу нищий лучше медлительного на руку ремесленника;
2 сапожник.