kosib
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ko-sib
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — kasb qiluvchi, oʻrga-
nuvchi, hunarmand] 1 Qoʻl ishi bilan shu-gʻullanuvchi hunarmand. ◆ Kuli sust kosibdan oyogʻi ildam gadoy yaxshi. Maqol . ■■ ◆ Usta Moʻmin yolgʻizqoʻl bir kosib edi. A. Qahhor, „Asror bobo“ . Naymancha — ◆ azaldan kosiblar mahallasi.. Boʻzchilik - bu yerdagilarning qariyb hammasiga ota kasb. A. Muxtor, Opa-singillar.
2 Oyoq kiyimi (etik, mahsi va sh. k.) tikish bilan shugʻullanuvchi hunarmand. Bu odamlarning biri — ◆ Farmon kal laqabli etikdoʻz kosib boʻlib, yoshi oʻtishi bilan u tuzalib ketgan. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КОСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
kosib
1 ремесленник; кустарь; ◆ ~lar mahallasi квартал ремесленников; ◆ qoʻli sust ~dan oyogʻi ildam gadoy yaxshi посл. проворный на ногу нищий лучше медлительного на руку ремесленника;
2 сапожник.