kuchala

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ku-cha-la

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Guli sariq, koʻk, safsar oʻtsimon oʻsimlik hamda uning tibbiyotda ishlatiladigan zaharli, tugmasimon mevasi. ◆ ..baqqoldan yashirincha oldirilgan kuchala kichkinagina dekchada ertadan kechgacha qaynaydi; ertalab uning suvi bir choynakka solinib, Zebixonning uyiga olib kirilishi moʻljallandi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

2 Terak, tol kabi daraxtlarning toʻp-guli. Ular [daraxtlar] ham boʻrtib, kuchala chiqara boshlashibdi. T. Toʻla, Toshkent uylari.

Kuchala yegan joyingga borib tirish Qiligʻingni ichgan (kayf qilgan) joyingga borib qil. ◆ "Agar ichkilik ichgan boʻlsang, kuchala yegan joyingga borib tirish", demoqchi boʻldi-yu, aytmadi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КУЧАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

kuchala
бот.
1 аконит, аронник (растение с ядовитыми лепёшкообразными плодами);
2 серёжка (соцветие тополя, ивы и т. п.); ◆ terak ~si серёжки тополя; ◆ 

  • ~ yegan joyingga borib tirish! вульг. (букв. иди и корчись там, где ел аконит!) убирайся вон отсюда!; уходи отсюда и не морочь голову!