kuchala
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ku-cha-la
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Guli sariq, koʻk, safsar oʻtsimon oʻsimlik hamda uning tibbiyotda ishlatiladigan zaharli, tugmasimon mevasi. ◆ ..baqqoldan yashirincha oldirilgan kuchala kichkinagina dekchada ertadan kechgacha qaynaydi; ertalab uning suvi bir choynakka solinib, Zebixonning uyiga olib kirilishi moʻljallandi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
2 Terak, tol kabi daraxtlarning toʻp-guli. Ular [daraxtlar] ham boʻrtib, kuchala chiqara boshlashibdi. T. Toʻla, Toshkent uylari.
- Kuchala yegan joyingga borib tirish Qiligʻingni ichgan (kayf qilgan) joyingga borib qil. ◆ "Agar ichkilik ichgan boʻlsang, kuchala yegan joyingga borib tirish", demoqchi boʻldi-yu, aytmadi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КУЧАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.