laʼnat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

laʼ-nat

Etimologiyasi

a. — laʼnat; qargʻish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1

Kechirib boʻlmaydigan aybi, xatti-haraka-ti, ogʻir jinoyati uchun bildirilgan qat-tiq qargʻish, shunday mazmunda aytilgan gap-soʻzlar. ◆ Rahmat olgan omondir, Laʼnat olgan yomondir. Maqol . n ◆ -Boʻlar ish boʻldi, meni qimorboz nikohlab olgan edi. Otam el laʼnatidan, yurt nadomatidan koʻchaga chi-qolmay qoldi, — dedi Hoji xola. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 Qattiq gʻazab va nafratli qargʻashni ifodalaydi. ◆ Senga ham ming laʼnat, gʻarxo-tin! S. Siyoyev, „Otliq ayol“ . ◆ Xarob oʻl, ey zolim, baxtingga laʼnat! Zulm shohi, razil taxtingga laʼnat! Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.

Laʼnat aytmoq (yoki oʻqimoq) ayn. laʼnat-lamoq. ◆ Ammo men oʻtmishga laʼnatlar oʻqidim. U. Ismoilov, „Saylanma“ .

Antonimlari

ЛАЪНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

laʼnat (koʻplik laʼnatlar)

Tillar

• Turkcha: lânet

Ruscha _ru

laʼnat
проклятие; анафема; ◆ ~ oʻqimoq, ~ aytmoq, ~ yogʻdirmoq проклинать (кого-л.), посылать проклятия (кому-л.); ◆ ~ eshitmoq быть проклятым; ◆ padar ~ бран. будь проклят твой (его, ваш и т. д.) отец.