lalmi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
lal-mi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sugʻorilmaydigan, suvsiz, yogʻindan suv ichadigan; bahori (yer yoki gʻalla haqida). ◆ Turbat qishlogʻining koʻp yerlari suvsiz boʻlib, aholisi lalmi bugʻdoy jar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Lalmi dashtga yoʻl oldim. T. Murod, „Ot kishna-gan oqshom“ .
2 koʻchma shv. Quruq. ◆ Men kattalar xoʻja koʻrsinga lalmi doʻq urib ketdi, deya oʻyladim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . ◆ Koʻp lalmi doʻq qilaverma.. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Be-korga ham xalqda, lalmiga hatto qiz berma, degan gap yurmaydi. N. Qobil, „Unutilgan so-hillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЛАЛМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
lalmi
богарный, неполивной; ◆ ~ bugʻdoy богарная пшеница; ◆ ~ ekinlar богарные посевы.