lalmi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

lal-mi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sugʻorilmaydigan, suvsiz, yogʻindan suv ichadigan; bahori (yer yoki gʻalla haqida). ◆ Turbat qishlogʻining koʻp yerlari suvsiz boʻlib, aholisi lalmi bugʻdoy jar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Lalmi dashtga yoʻl oldim. T. Murod, „Ot kishna-gan oqshom“ .

2 koʻchma shv. Quruq. ◆ Men kattalar xoʻja koʻrsinga lalmi doʻq urib ketdi, deya oʻyladim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . ◆ Koʻp lalmi doʻq qilaverma.. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Be-korga ham xalqda, lalmiga hatto qiz berma, degan gap yurmaydi. N. Qobil, „Unutilgan so-hillar“ .

Antonimlari

ЛАЛМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

lalmi
богарный, неполивной; ◆ ~ bugʻdoy богарная пшеница; ◆ ~ ekinlar богарные посевы.