loʻpchik
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]loʻp-chik
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Uchiga paxta oʻralgan choʻp (si-qilgan oʻsma, yod kabi suyuq narsaga tegi-zib, biror narsaga surtish uchun ishlatila-di). ◆ Loʻpchik bilan oʻsma qoʻymoq.
2 Paxta yoki lattani yumaloqlab, choʻpga suqib yoki simga bogʻlab, kerosin, qoramoy shimdirib, mapgala sifatida ishlatiladigan narsa. ◆ Bir bola loʻpchikka yer moyi sepib turdi. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . ◆ Yerga suqigʻlik, odam boʻyi temir uchida loʻpchik lov-lov yonib turadi. T. Murod, „Ot kishnagan okdgam“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЛЎПЧИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
loʻpchik
растушёвка, палочка для накладывания грима, усьмы и т. п.; спичка с намотанным на конец кусочком ваты.