lof

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

lof

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — quruq (puch) ran, safsata;

maqtanchokdik] 1 Folklordagi hajviy-yumoristik janrlardan biri: haddan tash-qari boʻrttirilgan, haqiqatga toʻgʻri kelmay-digan yolgʻon ran; mubolagʻa. ◆ Abduvali oʻzi toʻqib chiqargan loflariga hammadan koʻp oʻzi ishonardi. F. Musajonov, „Lofchi“ . ◆ Qiyosing chin va yo lofdir. A. Oripov . ◆ Bu lof emas, Murod Xoliqov yaratgani aniq. "Mushtum" .

2 Ortiq darajada, toʻn kiydirib maqta-nish. ◆ Ishni qiladi asbob, egasi uradi lof. Ma-qol . n ◆ Jurnalistlarni oʻt yurakli kishi-larga qiyos qilishadi. Bulofemas. Gazetadan .

Lof desa, olaqopni olib yuguradi Ortiq darajada hovliqadigan, lof qiladigan ki-shiga nisbatan qoʻlanadigan ibora. Lof ur-moq (yoki qilmoq) 1) haqiqatga toʻgʻri kel-maydigan gaplarni aytmoq, ortiq darajada boʻrttirib gapirmoq; mubolagʻa qilmoq. ◆ Arabboy.. eplasa lof urib, birovni gangitar, biror manfaat chiqadigan joydan.. qolmas edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi; 2) ortiq koʻpir-tirib, boʻrttirib maqtamoq“ . ◆ Dushmanning toʻppari, aerogianlari, “aqlga sigʻmaydigan ” boshqa hunarlari haqida lof qildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yoʻlda chayon toshbaqaga lof urib Dediki: boqsam agar oʻylab turib, Mencha senga suyguli yoʻq mehribon — Sen tanu, goʻyo anga men misli jon! Hamza .

Antonimlari

ЛОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

lof
1 преувеличение, невероятная выдумка, совершено неправдоподобная ложь; ◆ ~ qilmoq чрезмерно преувеличивать, выдумывать;
2 пустословие; болтовня;
3 хвастовтво; бахвальство; ◆ ~ urmoq 1) хвастать, похваляться, бахвалиться; 2) заниматься пустословием.