maʼmur

Oʻzbekcha (uz)

maʼmur I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maʼ-mur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — topshiriq, buy-

ruq oluvchi, tobe; mansabdor, boshliq] 1 Boshqarish va ijro huquqiga ega boʻlgan mansabdor, boshliq. ◆ Chor maʼmurlari. sht Ma-halliy mamurlar unga [muftiga] Mashhad-dan chiqib ketishga ruxsatnoma berishdan bosh tortdi. A. Hakimov, „Ilon izidan“ .

2 Maʼmur (erkaklar ismi).

maʼmur II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maʼ-mur

Etimologiyasi

a. jj*** — ishlangan, ish-lov berilgan (yer); odam yashaydigan, obod

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Obod va farovon, bekamu koʻst; toʻkin. ◆ Yur-timizmaʼmur. n ◆ \Navoiy:\ Qishloq ahllari-ga ariqlar chiqarib, xalqni suvga maʼmur qil-moqchi boʻlganimizni aytdim. Uygʻun va I . Sul-ton, Alisher Navoiy. ◆ Hozirgidek maʼmur za-monlar boʻlishini tasavvurimizga sigʻdirol-masdik. Gazetadan .

Antonimlari

МАЪМУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

maʼmur I
1 администратор; ◆ teatr ~lari администраторы театра; ◆ chor ~lari царская администрация, царские чиновники;
2 Мамур (имя собств. мужское)

maʼmur II
благоустроенный хорошо управляемый (о крае, городе и т.п.); ◆ ~ oʻlka благоустроенный край.