maftun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maf-tun

Etimologiyasi

a. jj: ° - — berilgan, shay-doyi boʻlgan, aqldan ozgan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Birovga yoki biror narsaga ishq, xavas bilan, yurakdan berilgan; shaydo. ◆ Devonov oq yuzli, qora koʻzli, qoraqosh, tabiatan muloyim boʻlgan-ligidan, unga koʻp qizlar maftun edi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Eʼtibor Oxunova tabi-at maftuni, uni jondan sevadi. X. Yodgo-rov, „Hayot toʻlqinlari“ .

Maftun qilmoq (yoki etmoq) Ishq-sev-gi, zavq-havas tuygʻusi bilan oʻziga jalb etmoq, mahliyo qilmoq. ◆ Saodat Qobulova va Botir Zokirovlarning shoʻx qoʻshiqlari, oʻzbek raqqosalarining jozibador oʻyinlari hamma-nimaftun qildi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Yulduzxonning nozli koʻzlaridagi sirli maʼno Muhiddinni maftun etdi. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi“ .

Antonimlari

МАФТУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

maftun
очарованный; ◆ ~ boʻlmoq быть очарованным, очаровываться, поддаваться очарованию, прельщаться; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq очаровывать, прельщать.