magʻlubiyat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
magʻ-lu-bi-yat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. - yengilish,
magʻlub boʻlish] 1 Urush, jangda yengilish. ◆ Mabodo magʻlubiyat xavfi tugʻilsa, orqaga qaytarish eng sodiq sarbozlariga topshiri-lar edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
2 Bahs, bellashuv, musobaqa kabilarda yutqazish; yutqiziq. Bu yakun, bu xotima To-lib akaga mutlaqo yoqmadi. Bu gʻirt magʻlubi-yat edi-da! F. Musajonov, Himmat.
- Magʻlubiyatga uchramoq Yengilmoq. Ahmad Mirzo bir yarim soatlar chamasi orqada jangni kuzatib turib, oʻz qoʻshinining magʻ-lubiyatga uchrayotganini sezdi. Mirmuhsin, Meʼmor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАҒЛУБИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
magʻlubiyat
поражение (в битве, в спортивных соревнованиях); ◆ ~ga uchramoq потерпеть поражение;◆ ~ga uchratmoq нанести поражение (кому-л.).