mahalla

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-hal-la

Etimologiyasi

a."U * — joy, oʻrin, makon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shaharning maʼlum bir hududni oʻz ichiga olgan va aholisi bir jamoaga birlashgan, oʻzini-oʻzi boshqarishga asoslangan ijtimo-iy-hududiy boʻlagi. ◆ Mahalla axrlisi. Mahaish qoʻmitasi raisi. Mahalla jamgʻarmasi. Ma-halla idorasi. Toshkentning Yangiobod max, al-lasi. n ◆ ..boy salmoqli ravishda gapira bosh-ladi: -Alhamdulshtlo, hammamiz musulmonmiz, bir otaning bolalarimiz, bir mahalladamiz, tobutkashmiz, har kun bir-birimizga salom-alik qilamiz. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bu ishga butun mahalla ahlini koʻtarib, oyoqqa turgʻizgan kim? "Guldasta" .

2 Ayni bir hudud (mahalla)da yashovchi-lar; mahalla oqsoqollari. ◆ Toʻy masalasida mahalla nima desa, shu boʻladi.

3 Mahalla kengashi va u oʻrnashgan bino; mahalla guzari. ◆ Men mahallaga bir chiqib ke-lay-chi, nima yangilik bor ekan.

Antonimlari

МАҲАЛЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mahalla
махалля, квартал города; ◆ ~ komissiyasi махаллинская (квартальная) комиссия; ◆ ~-yurt жители махалли, население; Mahalla-yurt oldida yuzimni shuncha shuvut qilganing ham yetar (Ћ. Шамс, „Оќ падар“) Достаточно и того, что ты так меня опозорил перед жителями махалли.