mahliyo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mah-li-yo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Hayrat yoki zavqdan es-hushi ogʻib, angrayib qolgan. ◆ Hatto tumsayib oʻtirgan Asrora ham beixtiyor chapak chalar, oʻrtogʻining husnu latofatiga mahliyo edi. S. Ahmad, „Ufq“ .

Mahliyo boʻlmoq 1) mahliyo holatda boʻlmoq. ◆ Umid gapidan adashib, qizga mahliyo boʻlib qoldi. Mirmuhsin, „Umid.“ 2) butunlay berilmoq. ◆ Bu manzaraga mahliyo boʻlgan Qoʻziboy, kamariga qistiriqlik kitobni olib, oldiga qoʻydi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar.“ ◆ Rayhondek boylikka mahliyo boʻlma, Aslo pok sevgingni bekor xor qilma! "Mushtum".

Antonimlari

МАҲЛИЁ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mahliyo
очарованный, заворожённый; ◆ ~ boʻlmoq быть очарованным, быть всецело поглощённым (созерцанием, слушанием чего-л.).