mamnun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mam-nun

Etimologiyasi

arab. – oʻta minnatdor; burchli

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Koʻngli toʻlgan, qanoatlangan, xursand, minnatdor. ◆ Qutidor har kuni Yusufbek hojining muxlislaridan birining uyida mehmon va hojining suhbatidan mamnun edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Ergash mamnun jilmayib, Sottining yelkasiga qoʻlini tashladi. I. Rahim, „Chin muhabbat.“

Antonimlari

МАМНУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mamnun
довольный, удовлетворённый; ◆ ~ boʻlmoq быть довольным, удовлетворённым (чем-л.); ◆ ~ qilmoq удовлетворять, делать довольным (кого-л. чем-л.).