manjalaqi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
man-ja-la-qi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hech kimga soʻz bermay-digan, janjalkash, shallaqi (asosan ayol-lar haqida). ◆ Manjalaqi xotin. m ◆ Menunga manjalaqi parixon otinning gapini gapi-rib yuribman. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
2 Notoʻgʻri yoʻlga kirgan; buzuq (ayollar haqida). ◆ ..bu manjalaqi bir balo qilgan, oʻziga isitib olgan boʻlsa ajab emas. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Agar shoʻrlik tirik boʻlganida, bu manjalaqining koʻzlarini oʻyib olardi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАНЖАЛАҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
manjalaqi
скандальная, очень сварливая (о женщине); // скандалистка.