mansabdor
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]man-sab-dor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]MANSABDOR Bu sifat 'egallab turilgan lavozim' maʼnosini anglatadigan arabcha mansab otiga (ARS, 805) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan tojikcha doshtan feʼlining (ТжРС, 137) dor hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'maʼlum bir yuqori mansabda ishlab turgan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 446).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Biror mansabga, lavo-zimga ega boʻlgan; amaldor. ◆ Mansabdor shaxs. yaya Ushbu hukmimizni yeriga yetkizishda sust-lik qilgan mansabdor bizga itoatdan bosh tortgan hisoblanib, eng qattiq jazomizga mahkum qilinur. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ ..mansabdor shaxslar amirzoda Ibrohim Sul-tonning ruxsati bilan shahardan chiqa olish-lari mumkin edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МАНСАБДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.