mantiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

man-tiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. " - nutq, til; soʻzlash;

logika] 1 Toʻgʻri tafakkur yuritishning asosiy qonunlari va shakllari haqidagi fan. ◆ Nasriddin Tusiy.. jabr, tib va mantiq na-zariyasi bilimlarining boshqa soha,shri boʻyi-cha ham koʻpgina kitoblar yozgan. Mirmuhsin, «Meʼmor» .

2 Gap, fikr, harakat va sh. k. ning akdga monandligi, asosliligi. ◆ Xotinining bu gapi Boʻtaboy akaning jon-jonidan oʻtib ketdi, lekin bundagi kuchli mantiq tilini bogʻla-di-yu, hech narsa deyolmadi. A. Qahhor, «Qoʻshchi-nor» . ◆ Studentlar ham qiziq-da. Bir-birla-riga hech aqlga sigʻmaydigan, mantiqqa toʻgʻri kelmaydigan laqablar qoʻyishadi. F. Musajo-nov, «Himmat» .

3 Ichki qonuniylik, qonuniyat. ◆ Nedir, nedir hayot mantiqi? Oʻsish, qarish qonuni nega ? M. Shayxzoda . ◆ Mantiq talabi shu erur, shohim. S. Siyoyev, «Yorugʻlik» .

Antonimlari

МАНТИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mantiq
логика; ◆ ~ning kuchi сила логики.