manzuma

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

man-zu-ma

Etimologiyasi

\a. j * — sheʼriy asarlar; tizim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Nazm bilan yozilgan asar; sheʼriy asar. ◆ Oʻrda jarchisi bozor va urinish joylarda toʻxtab: -Ayyukannos! Bilmagan bilsin, eshitmagan eshitsin..— manzumasi bilan jar solib yurar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Men oʻshanda ocherk oʻrniga uch bob-dan iborat sheʼr yozgan edim, uni na doston, na ballada deb boʻladi, shunchaki manzuma. H. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .

Antonimlari

МАНЗУМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

manzuma
книжн. уст. стихотворение, поэма.