manzuma
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]man-zu-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\a. j * — sheʼriy asarlar; tizim
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]esk. kt. Nazm bilan yozilgan asar; sheʼriy asar. ◆ Oʻrda jarchisi bozor va urinish joylarda toʻxtab: -Ayyukannos! Bilmagan bilsin, eshitmagan eshitsin..— manzumasi bilan jar solib yurar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Men oʻshanda ocherk oʻrniga uch bob-dan iborat sheʼr yozgan edim, uni na doston, na ballada deb boʻladi, shunchaki manzuma. H. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МАНЗУМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
manzuma
книжн. уст. стихотворение, поэма.