marhum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mar-hum

Etimologiyasi

a. مَرْحُوم - rahm-shafqat koʻr-satilgan; oʻlgan, oʻlik (kishi)

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Vafot etgan, oʻlgan kishi. ◆ Belbogʻ olib kelgan odam oʻlim oldidan marhumning nimalar degani.. birovni koʻp tilga olganini soʻzladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

МАРҲУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

marhum
покойный; умерший, усопший; // покойник.