mashhur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mash-hur

Etimologiyasi

a. مَشْهُور — taniqli, dovruqli

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shuhrat qozongan, dongʻi ketgan, nom chiqargan; atoqli, taniqli, tanilgan. ◆ Mash-hur olim. Mashhur mexanizator, tsh Urgut qish-loqlari ajoyib bogʻlari, uchar opiari.. mohir ustalari bilan mashhur ekan. "Saodat" . ◆ Butun Xurosonu Movarounnahrga dongʻi ketgan bu bastakor [Andigoniy] kamtaru xushfeʼlligi bilan mashhur. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

МАШҲУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mashhur
известный, знаменитый; прославленный; популярный; ◆ Madrasa ahli orasida u oʻzining "husnixati" bilan ~ (Ойбек, «Навоий») Среди питомцев медресе он славился своей каллиграфией; ◆ ~ artist популярный артист; ◆ ~ olim прославленный учёный; ◆ ~ boʻlmoq становиться знаменитым, прославленным, популярным.