mavqe
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mav-qe
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. jJa— oʻrin, joy; vaziyat
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Shaxs, narsa, voqea-hodisa va sh. k. ningtut-gan muayyan oʻrni, darajasi, holati; marta-ba. ◆ Hozirgi zamon ilmida muhim mavqeni egal-lagan, gʻoyat jadal suratlar bilan taraqqiy etayotgan fanlardan biri kibernetikadir. "Fan va turmush" . ◆ Tabiat zap qiziq narsa-da. Unda hamma narsa mavjud, hamma narsa-ning oʻz oʻrni, oʻz mavqei bor. N. Fozilov, „Diydor“ . ◆ Mana shu oyogʻimda tik turibman, el aro oʻz oʻrnim, oʻz mavqeim bor. J. Abdullaxo-nov, „Xonadon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАВҚЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.