mavze

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mav-ze

Etimologiyasi

a. j_o — joy, oʻrin; vaziyat, mavqe

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shahar va shahar atrofidagi aholi yashaydigan joylarning kichik hududi, ma-hallasi. ◆ Toshkentning Askiya mavzei. Beshyo-gʻoch mavzei. shsh Rakat mavzeida otamdan qol-gan joy bor edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

МАВЗЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mavze
[[[mavzei]]]
место, местность; окрестность; ◆ Rakat ~ida otamdan qolgan joy bor edi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») В местности Ракат у меня был оставшийся после отца участок.