maxsus

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

max-sus

Etimologiyasi

a. مَخْصُوص — alohida, oʻzgacha; biror sohaga oid

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror ish yoki narsaga xos boʻlgan, biror ish yoki maqsad uchun bel-gilangan. ◆ Maxsus koʻrsatma. Maxsus topshi-riq. Maxsus komissiya, shsh Boʻzagar Otabekni.. oddiy boʻzaxoʻrlar yoniga oʻtqazmay, oʻzining maxsus hujrasiga olib kirar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Ataylab, alohida maqsad bilan. ◆ Munis xon, albatta, bu gaplarni maxsus Sai-diyni xursand qilish uchun yetkazmaydi. A. Qahhor, „Sarob“ .

3 Biror ixtisosga mansub boʻlgan, ixti-soslash(tiril)gan. ◆ Maxsus taʼlim. Maxsus oʻquv yurtlari. yash Hozir maktabdagi oʻqituv-chilar oliy va maxsus maʼlumotga egalar. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

МАХСУС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

maxsus

• Turkcha: özellikle, bilerek, özel, özgü, mahsus

Köken

Dan Arapcha

Ruscha _ru

maxsus
1 особенный, особый; характерный; // особенно, особо; характерно; ◆ ~ topshiriq особое поручение; ◆ ~ vaziyatda в особом положении;
2 специальный; // специально; ◆ ~ asbob-uskunalar специальное оборудование; ◆ ~ bilim специальное образование; ◆ gazetaning ~ muxbiri специальный корреспондент газеты; ◆ ~ terminologiya специальная терминология; ◆ bu kitobni u ~ siz uchun keltirdi эту книгу он принёс специально для вас;
3 присущий (кому-чему-л.); относящийся (к чему-л.).