maymoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

may-moq

Etimologiyasi

MAYMOQ 'oyogʻi, qoʻli egri'. Yerni m a y m o h oyogʻim gullatib turibdi, xoʻjayin (Oybek). Bu sifat qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'egil-', ’ezil-’ kabi maʼnoni anglatgan may- feʼlining 'takror' (kuchaytirish) maʼnosini ifodalovchi -ma qoʻshimchasini olgan shaklidan -q qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 511); keyinchalik birinchi a unlisi ä unlisiga, ikkinchi a unlisi q undoshi taʼsirida â unlisiga almashgan: (may-+ ma = mayma-) + q = maymaq > mäymâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oyoq panjasi notoʻgʻri, qiyshiq. ◆ Maymoq odam. ◆ Shu yerni shu maymoq oyogʻim gullatib turibdi, xoʻjayin. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

МАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

maymoq
косолапый, кривоногий; ◆ ~ ayiq косолапый медведь; ◆ ~ oyoq кривые ноги.