miniatyura
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mi-ni-at-yu-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ital. miniature nafis, nozik kilib ishlangan rayem < lot. minium
— kizil yoki kizgʻish-jigarrang boʻyoq] snt. 1 Oʻrta asr qoʻlyozma asarlari va kitoblarda boʻyoqlar bilan chizilgan nafis rayem, surat, bezakli bosh harf yoki lav\a. Navoiy liri-kasi va "Xamsa" siga Behzod ishlagan mini-atyuralar oʻrta asr tasvirii sanʼatining qimmatbaho durdonalaridandir. F. Xusaynova, Qoʻqon adabiyot muzeyida.
2 Nozik va chiroyli qilib ishlangan kichkina rayem, surat; shunday surat va rasm-lar solish sanʼati. ◆ Miniatyura namunasi. Sharq miniatyurasi. m XVI ◆ asr Buxoro miniatyura sanʼatida ham yuqoridagi anana davom etadi. "Fan va turmush" .
3 Kichik adabiy yoki sa\naviy-musi-kiy asar. ◆ "Taʼzim" toʻplamiga kiritilgan "Gul haqida hikoyalar", "Jajji hikoyalar" turkumlari yaxshi miniatyuralardir. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МИНИАТЮРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
miniatyura
ед. и собир. иск. миниатюра; ◆ sharq ~si восточная миниатюра.