miriqmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mi-riq-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Nihoyat darajada qonmoq, qoniqmoq, toʻymoq. ◆ Choyga miriqmoq. Hikoya-ni mirchqib eshitmoq. Miriqib uxlamoq. n ◆ Parvarishi yetgan gʻoʻzalar ona sutiga miriq-qan boladek gurkurab oʻsardi. Sh. Gʻulomov, „Tashabbus“ . ◆ Toza havodan miriqib simirmoq bahonasida Rasuljon tezroq hovliga chiqa qoldi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МИРИҚМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
miriqmoq
насытиться; удовлетвориться; miriqib вдоволь, вдосталь; досыта, по горло; miriqib uxlamoq вдоволь поспать; ona sutiga miriqqan bola вдоволь напившийся материнского молока ребёнок.