miriqmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mi-riq-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Nihoyat darajada qonmoq, qoniqmoq, toʻymoq. ◆ Choyga miriqmoq. Hikoya-ni mirchqib eshitmoq. Miriqib uxlamoq. n ◆ Parvarishi yetgan gʻoʻzalar ona sutiga miriq-qan boladek gurkurab oʻsardi. Sh. Gʻulomov, „Tashabbus“ . ◆ Toza havodan miriqib simirmoq bahonasida Rasuljon tezroq hovliga chiqa qoldi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .

Antonimlari

МИРИҚМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

miriqmoq
насытиться; удовлетвориться; miriqib вдоволь, вдосталь; досыта, по горло; miriqib uxlamoq вдоволь поспать; ona sutiga miriqqan bola вдоволь напившийся материнского молока ребёнок.