mirishkor
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mi-rish-kor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][a. + f. - ov boshligʻi, ovni boshqaruvchi]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Oʻz ishining tajribali, mohir ustasi; tajribakor, omilkor. ◆ Mirishkor suvchi. Mirishkor bogʻbon. Mirishkor dehqon. n ◆ Sulton boʻzchi.. oʻz hunarining mirishkori hisoblanar.. edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
2 s. t. Saranjom-sarishta. ◆ Mirishkor xotin.
3 Mirishkor - mehnatkash. ◆ mirishkor insonlar
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МИРИШКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.