mirishkor
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mi-rish-kor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[a. + f. - ov boshligʻi, ovni boshqaruvchi]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻz ishining tajribali, mohir ustasi; tajribakor, omilkor. ◆ Mirishkor suvchi. Mirishkor bogʻbon. Mirishkor dehqon. n ◆ Sulton boʻzchi.. oʻz hunarining mirishkori hisoblanar.. edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
2 s. t. Saranjom-sarishta. ◆ Mirishkor xotin.
3 Mirishkor - mehnatkash. ◆ mirishkor insonlar
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МИРИШКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.