moʻralamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
moʻ-ra-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Toʻsiq, tirqish, teshik orqali qaramoq. ◆ Tirqishdan moʻralamoq. shsh Nuri palak ostida yosh ayollar bilan qurshal-gan holda turar.. baʼzan yallachilarga yashi-rincha moʻralab qoʻyar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Turgisi kelmay, koʻrpaning tagidan moʻralab yotgan Sarsenboy boshini burkab oldi. R. Fayziy, „Sen yetim emassan“ . ◆ Burnining uchigacha tushirib olgan koʻzoynagi tepasidan moʻralaydi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МЎРАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
moʻralamoq
подсматривать, подглядывать (через что-л.); выглядывать; ◆ tirqishdan ~ подсматривать в щёлку.