Kontent qismiga oʻtish

moh

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

moh

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

\f. s.L>, — oy

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

poet. ayn. oy.

[Guli:] Oh.. Quyoshdin nur olib kulgan kabi moh, Kulardim soʻnggi bor, u kelsa men ham. Uygʻun va I. Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Koʻkda moh asta kezar. E. Vohidov .

Mohi tobon (yoki munavvar, anvar) Ravshan nur sochuvchi oy (goʻzallarning sifa-ti). ◆ Sabo, arzimni yetkur, mohi tobon bir kelib ketsun. Hamza . ◆ Har birlari bir mohi munavvar qizlar. Habibiy . ◆ Olib borsak, koʻrar ul mohi anvar. "Murodxon" .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

МОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

moh
поэт. луна, месяц; ◆ ~i tobon сияющая луна (эпитет красавицы).