moh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
moh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. s.L>, — oy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
poet. ayn. oy.
[Guli:] Oh.. Quyoshdin nur olib kulgan kabi moh, Kulardim soʻnggi bor, u kelsa men ham. Uygʻun va I. Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Koʻkda moh asta kezar. E. Vohidov .
- Mohi tobon (yoki munavvar, anvar) Ravshan nur sochuvchi oy (goʻzallarning sifa-ti). ◆ Sabo, arzimni yetkur, mohi tobon bir kelib ketsun. Hamza . ◆ Har birlari bir mohi munavvar qizlar. Habibiy . ◆ Olib borsak, koʻrar ul mohi anvar. "Murodxon" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.