mohir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-hir

Etimologiyasi

a. j-aLo — mahoratli, malaka-li, usta; chaqqon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yuksak mahoratga ega boʻlgan, mahorat qozongan; usta. ◆ Mohir suv-chi. Mohir yozuvchi. Mohir tashkilotchi. v

Shogird qancha mohir boʻlsa, quvonar ustod. Gʻ. Gʻulom. ◆ Toʻgʻri, keksalarimiz dehqonchilikda juda mohir.. Oybek, „O“ .v. shabadalar.

Antonimlari

МОҲИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mohir
искусный; ◆ ~ mergan меткий, искусный стрелок; ◆ ~ tashkilotchi искусный, умелый организатор; ◆ Shogird qancha ~ boʻlsa, quvonar ustod (Ѓ. Ѓулом) Чем больше искусен ученик, тем более рад наставник.