mohir
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mo-hir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. j-aLo — mahoratli, malaka-li, usta; chaqqon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yuksak mahoratga eta boʻlgan, mahorat qozongan; usta. ◆ Mohir suv-chi. Mohir yozuvchi. Mohir tashkilotchi. v
- Shogird qancha mohir boʻlsa, quvonar ustod. Gʻ. Gʻulom. ◆ Toʻgʻri, keksalarimiz dehqonchilikda juda mohir.. Oybek, «O» .v. shabadalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МОҲИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.