mone
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mo-ne
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — man etuvchi, toʻsiq
boʻluvchi; toʻsiq, fob] Toʻsqinlik, qarshilik qiluvchi, man etuvchi narsa yoki shaxs. ◆ Oʻzi-dan ikki mahalla narida boʻlgan hozirgi masjid imomatiga taiin qilmoqchi boʻlgan edi-lar. Bunga ham mone chiqdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
- Mone boʻlmoq Toʻsiq boʻlmoq, toʻsqinlik qilmoq. ◆ Lekin arzimagan bir narsa mone boʻladi-yu, ish pishib yetganda buzshshdi. N. Safarov, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Fotimaning paxta bilan toʻlib-toshgan etagi oʻz xayoli-ni davom ettirishiga mone boʻldi. S. Ayniy, „Kullar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МОНЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
mone
воспрещающий, препятствующий; ◆ ~ boʻlmoq препятствовать, тормозить.