mone

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-ne

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — man etuvchi, toʻsiq

boʻluvchi; toʻsiq, fob] Toʻsqinlik, qarshilik qiluvchi, man etuvchi narsa yoki shaxs. ◆ Oʻzi-dan ikki mahalla narida boʻlgan hozirgi masjid imomatiga taiin qilmoqchi boʻlgan edi-lar. Bunga ham mone chiqdi. A. Qodiriy, «Mehrobdan chayon» .

Mone boʻlmoq Toʻsiq boʻlmoq, toʻsqinlik qilmoq. ◆ Lekin arzimagan bir narsa mone boʻladi-yu, ish pishib yetganda buzshshdi. N. Safarov, «Tanlangan asarlar» . ◆ Fotimaning paxta bilan toʻlib-toshgan etagi oʻz xayoli-ni davom ettirishiga mone boʻldi. S. Ayniy, «Kullar» .

Antonimlari

МОНЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mone
воспрещающий, препятствующий; ◆ ~ boʻlmoq препятствовать, тормозить.