motamsaro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-tam-sa-ro

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a.+f. — motam

tutilayotgan, marhum eslanayotgan joy] poet, ayn. motamli. ◆ Salomatning rangi sargʻaygan, goʻyo eng yaqin kishisini qabrga qoʻyib kelayot-gandek motamsaro bir qiyofada edi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Shu payt hovliga motamsaro libosda-gi puchuq qiz kirib keldi. E. Usmonov, „Yol-qin“ . Xotira maydonida — ◆ motamsaro ona haykali, bu yerda — baxtiyor ona siymosi. Har ikki holatda, ikki ulugʻ ramzda ulugʻ hik-matlar yashirin. "Sharq yulduzi" .

Antonimlari

МОТАМСАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

motamsaro
поэт. ◆ = motamli 1; ~ qiyofa траурный облик.