motamsaro
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mo-tam-sa-ro
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a.+f. — motam
tutilayotgan, marhum eslanayotgan joy] poet, ayn. motamli. ◆ Salomatning rangi sargʻaygan, goʻyo eng yaqin kishisini qabrga qoʻyib kelayot-gandek motamsaro bir qiyofada edi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Shu payt hovliga motamsaro libosda-gi puchuq qiz kirib keldi. E. Usmonov, „Yol-qin“ . Xotira maydonida — ◆ motamsaro ona haykali, bu yerda — baxtiyor ona siymosi. Har ikki holatda, ikki ulugʻ ramzda ulugʻ hik-matlar yashirin. "Sharq yulduzi" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МОТАМСАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.