mubtalo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mub-ta-lo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

|a. ^ 1~.. — azob chekuvchi; giriftor, duchor boʻlgan] 1 Biror illat, kasallik yoki koʻngilsiz voqeaga duchor boʻlgan, uchragan; giriftor. ◆ [Gulif Nechun tugʻding meni baxti qaroni ? Baloga mubtalo motam-saroni? Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Bidʼatga botgan mubtalolarni koʻrol-masman. "Mushtum" .

2 Maftun, shaydo, oshiq. ◆ Mubtaloman pariroʻga, koʻzi bir mast ohuga. Ya. Mamatxo-nov . ◆ Yor vaslidan topolmas Erkin diliga taskin. Afsus demakdan oʻzga u mubtalo na qshkin. E. Vohidov .

Mubtalo boʻlmoq 1) giriftor boʻlmoq, duchor boʻlmoq, uchramoq. ◆ Chamamda, oʻrtoq Xoʻjabekov "fosh qilish" kasaliga mubtalo boʻlgan koʻrinadi. S. Anorboyev, „Oqsoy; 2) maftun boʻlmoq“ . ◆ Lola yangligʻ orazingni men koʻrib tasvirda, Mubtalo boʻlmoqligʻim yoz-mish ekan taqdirda. Hamza . Mubtalo qilmoq {yoki etmoq, aylamoq) 1) giriftor qilmoq, duchor qilmoq, uchratmoq. | ◆ Otabekning] Um-rining eng qimmatli kunlarini ogʻulagan, ikki yil boʻyi davosiz dardga mubtalo qil-gan oʻz onasi emasmidi? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 2) maftun etmoq“ .

Antonimlari

МУБТАЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

mubtalo

Tillar

• Turkcha: maruz

OʻTIL

Ruscha _ru

mubtalo
подверженный (чему-л.); одержимый (чем-л.); околдованный, очарованный; ◆ ~ boʻlmoq подвергаться (чему-л.); страдать (чем-л.); быть околдованным; ◆ baloga ~ boʻlmoq попасть в беду; ◆ kasalga ~ boʻlmoq заболеть; ◆ ~ qilmoq навлекать (что-л. на кого-л.); Mubtaloman pariroʻyga, oʻshal bir masti ohuga („Ќўшиќлар“) Я околдован той опьяняющей газелью, чьё лицо, как у пери.