muhra
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
muh-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. a— yumaloq narsa; mun-choq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Bolta, tesha, ketmon kabi asboblar-ning tigʻga qarama-qarshi tomoni, orqa qismi. ◆ Onda-sonda uchragan katta kesaklarni ketmonning muhrasi bilan bir ur-da, keta-ver! A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Alanglab oʻrnimdan turishim bilan domlaning qoʻlida-gi teskari ushlangan boltaning muhrasi yel-kamga kelib tushdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҲРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.