mulohazakor
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mu-lo-ha-za-kor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. mulohazali 1. ◆ Poʻlatov yaxshi koʻradi: aqlli, vazmin yigit.. mulohazakor. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Xaydarov oʻzini mulohazakor odam hisoblardi. A. Muxtor, „Boʻronlarda bordek halovat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МУЛОҲАЗАКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.